ปล่อย..ให้เขาไปตามทางที่เขาหวัง
ปล่อย..ให้ชีวิตเขามีอิสระ เขาคงจะทนกับอะไรเดิมๆกับเรามามากพอแล้ว
วันเวลาที่นานขึ้น...
มันทำให้เราสองคนไม่เข้าใจกันมากขึ้น...
มันทำให้เราคุยกันน้อยลง ทำให้เราเป็นห่วงกันน้อยลง....
จะเพราะอะไร...ก็ตามแต่ สุดท้ายมันก็อยู่ที่เราสองคนนั่นแหละ
ว่าเราจะจับมือกันแน่นขนาดไหน..
เรายังจะรักกันเหมือนเดิมไหม.....เราและเขาจะไปหวั่นไหวกับใครไหม
หากวันนั้น..รักของเรามันจะจบเพราะใครเป็นทำลายก่อนก็ช่าง
หากแต่มันเกิดขึ้นแล้ว.....ความทรงจำ มันจะทำให้เรายังคิดถึงกันเสมอ...
ไม่มีกันในวันนี้....แต่ก็จะมีกันอยู่ในจิตใจ..
จบไปแล้ว....ก็แล้วไป...
คิดถึงกันก็ได้ :)
ไม่มีใครไม่เคยผิดหวัง..
ไม่มีใครไม่เคยมีน้ำตาเพราะความรัก
มันอยู่ที่จังหวะนั้น...เราจะใช้วิธีคิดแบบไหน เดินผ่านช่วงเวลาแย่ๆนั้นมา
คิดถึงก็ต้องอดทน....
พยามยิ้มให้เยอะๆ... วันนึง...เราคงจะหัวเราะกับเรื่อง
ที่เคยร้องไห้ได้เอง..
Once in your life ครั้งหนึ่งในชีวิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น