กาลเวลา

เรา.....อาจจะคุ้นเคยกับคำพูดที่ว่า
ทุกปัญหาย่อมมีทางแก้ไข
เมื่อเกิดขึ้นได้ก็ย่อมจะมีทางทำให้หายไปได้เช่นกัน
จึงพยายามคิดอย่างหนัก
เพื่อที่จะค้นหาทางออกของปัญหาให้เจอโดยเร็ว
ไม่อยากจะแบกความทุกข์ไว้นานข้ามวันข้ามคืน
เป็นคนใจร้อนรอไม่เป็น
แต่ยิ่งพยายามเท่าไหร่
ก็ดูเหมือนจะยิ่งห่างไกล
จาก ท า ง อ อ ก ไปเรื่อย ๆ
กว่าจะรู้ตัวความคิดก็เตลิดไปไกล
จนยากที่จะดึงมันกลับมาสู่ความเป็นจริงได้ง่าย ๆ


นั่น.....
อาจเป็นความตั้งใจของมนุษย์ผู้จริงจังกับชีวิตมากเกินไป
กำลังพยายามคิดหาทางออกให้ตัวเอง
โดยไม่ทันคิดว่าเมื่อเราได้คิดอย่างถ้วนถี่ดีแล้ว
หากยังไม่เจอทางออก สิ่งที่ดีที่สุดน่าจะเป็น
การปล่อยวางความคิดทั้งนั้นให้ได้จะดีกว่า
อีกทั้งบางปัญหา........
การไม่ทำอะไรเลยก็อาจเป็นทางออกที่ดีที่สุด
ให้เวลาเป็นตัวแก้ไขแทน

เพราะ......
เวลาเป็นเครื่องบรรเทาความเจ็บปวด
ให้ทุเลาลงได้ชะงัดนัก
ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ร้อนใจ
ปัญหาที่เหมือนไม่มีทางออก
ความเจ็บช้ำน้ำใจ
ความผิดหวัง
ความโกรธ
ความอาย
ความรู้สึกแย่ ๆ
เราสามารถอาศัยเวลา
เป็นเครื่องช่วยรักษาให้หายได้เสมอ

กาลเวลา......
คือ เครื่องบรรเทาและบำบัดทุกเรื่อง
แม้แต่ความกลัดกลุ้มระทมทุกข์ที่ไม่มีทางแก้ไข
ก็สามารถบรรเทาลงได้
เมื่อผ่านพ้นช่วงเวลาที่เหมาะสมไปแล้ว
ขึ้นอยู่กับว่าตัวเราจะสามารถ
รอคอยวันนั้นได้หรือเปล่า
เมื่อถึงวันนั้น....ทุกอย่างก็จะกลับมา
เป็นปกติเหมือนเดิม