ทุกวันนี้.....ยังมีเรื่องราวให้เราได้คิดถึงเขาอยู่เลย
มันอาจจะเป็นเพราะความผูกพันครั้งนั้น..
มันฝังใจ...สำหรับเรามั้ง..
เราถึงพร่ำเพ้อ...มาถึงวันนี้..
แต่ตอนนี้....ก็ดีขึ้นเยอะล่ะ
มันเหลือเพียงแต่ความทรงจำ...
ทุกสิ่งทุกอย่าง...เราเริ่มทำใจยอมรับมันเกือบได้ทั้งหมดแล้ว.....
เพียงแต่บางครั้ง... บางสิ่งบางอย่างที่เกี่ยวกับเขา
มันอาจจะสะท้อน...ให้เราได้เห็นบางครั้งคราว
แต่ก็ไม่มีไรมากหรอก...มันก็เป็นเรื่องธรรมดา..
ที่เราจะมีเขาแว๊บเข้ามาในใจบ้าง...
คนเคยรักกัน...เคยความวันเวลาร่วมกัน
ทั้งชีวิต.....เราก็ไม่สามารถลบชื่อ...ลบเรื่องราวของเขาออกทั้งหมดได้หรอก
มีแต่เราจะอยู่กับเรื่องราวนี้... ใช้ชีวิตไปตามปกติ
จบไปแล้ว..ก็แล้วไป. เดินไปข้างหน้าต่อไป.....
เราไม่รู้...ว่าวันพรุ่งนี้และต่อๆไป...จะไปเจออะไรที่มันหนักหนากว่านี้อีกไหม
ทำใจ...หาสิ่งดีๆเข้าหาตัวเองบ้าง..
ชีวิต..ไม่พบก็ต้องจาก ท่องไว้.. มันมีเท่านี้ล่ะ :)
Once in your life ( ครั้งหนึ่งในชีวิต )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น